Ας δούμε τί συμβουλεύουν οι γιατροί, διότι οι περισσότεροι από εμάς θεωρούμε τον εαυτό μας τον καλύτερο γιατρό και το φαρμακείο, το καλύτερο cocktail bar!
Τί είναι οι Ιογενείς λοιμώξεις του αναπνευστικού για ενήλικες
Οι λοιμώξεις ανώτερου αναπνευστικού είναι πολύ συχνές και ενίοτε έχουν σοβαρές επιπτώσεις που αφορούν τόσο το αναπνευστικό όσο και άλλα ευαίσθητα όργανα (π.χ. ΚΝΣ, καρδιά, νεφρά κλπ.). Προκαλούνται κυρίως από ιούς και μικρόβια. Μύκητες και πρωτόζωα σπάνια προσβάλλουν άτομα χωρίς ανοσοκαταστολή. Η συχνότητά τους και η ευκολία μετάδοσής τους είναι ο βασικός λόγος που τις καθιστούν λοιμώξεις με ιδιαίτερη επιδημιολογική σημασία.
Κοινό κρυολόγημα
Είναι χαμηλής νοσηρότητας αυτοπεριοριζόμενο σύνδρομο, που στην ουσία αντιπροσωπεύει μία ομάδα νοσημάτων που προκαλείται από ιούς. Είναι η συχνότερη οξεία νόσος στον ανεπτυγμένο κόσμο. Ο όρος κοινό κρυολόγημα αναφέρεται σε μια ήπια νόσο του αναπνευστικού με συνήθεις εκδηλώσεις φτάρνισμα, ρινική συμφόρηση, ρινόρροια, πονόλαιμο, βήχα, πυρετό, πονοκέφαλο και κακουχία. Είναι διαφορετική οντότητα από τη γρίπη, τη φαρυγγίτιδα και την οξεία βρογχίτιδα. Υπολογίζεται ότι η μέση επίπτωσή του είναι 2-3 φορές το χρόνο σε ενήλικες. Και στις ΗΠΑ προκαλεί το 40% του χρόνου των αναρρωτικών αδειών.
Υπολογίζεται ότι περίπου 200 ιοί σχετίζονται με το κοινό κρυολόγημα. Οι ρινοϊοί είναι το πιο συχνό αίτιο (30-50%) και οι ιοί Corona προκαλούν το 10-15% των νοσήσεων. Ιοί με έντονη εποχιακή κατανομή όπως ο ιός της γρίπης και οι ιοί parainfluenza τυπικά προκαλούν συστηματικότερα συμπτώματα. Οι αδενοϊοί και οι εντεροϊοί προκαλούν κοινό κρυολόγημα, συχνότερα όμως προκαλούν εμπύρετη φαρυγγίτιδα και λοιμώξεις κατώτερου αναπνευστικού. Οι ρινοϊοί και οι ιοί parainfluenza προκαλούν λοιμώξεις κυρίως το φθινόπωρο και την προχωρημένη άνοιξη. Οι Corona ιοί και ο ιός του αναπνευστικού συγκυτίου (RSV) εμφανίζονται το χειμώνα και την άνοιξη, ενώ οι εντεροϊοί το καλοκαίρι.
Η μετάδοση γίνεται εύκολα από άνθρωπο σε άνθρωπο είτε με την επαφή των χεριών είτε με σταγονίδια. Η μεταδοτικότητα του ασθενούς συνήθως κορυφώνεται την 2-3 ημέρα των συμπτωμάτων. Ειδική θεραπεία δεν υπάρχει και η αγωγή παραμένει συμπτωματική με αναλγητικά, τοπικά ή συστηματικά αποσυμφορητικά.
Η νόσος είναι άριστης πρόγνωσης. Παράγοντες που αυξάνουν τη σοβαρότητα της νόσου είναι: το κάπνισμα, τυχόν ανοσοανεπάρκειες, υποκείμενα χρόνια νοσήματα και υποσιτισμός. Επιπλοκές που μπορεί να παρουσιασθούν είναι το βρογχικό άσθμα και η επιγενής ανάπτυξη βακτηριακών λοιμώξεων (ωτίτιδα, ιγμορίτιδα).
Εξ αιτίας της μεγάλης ετερογένειας των ιών που προκαλούν το κοινό κρυολόγημα δεν υπάρχει αποτελεσματικό εμβόλιο.
Οι περισσότεροι ιοί που προκαλούν το κοινό κρυολόγημα μπορούν να προκαλέσουν επαναλοίμωξη μετά επανέκθεση, συνήθως όμως ηπιότερες . Η μοριακή και γενετική βάση της απουσίας ικανοποιητικής ανοσολογικής απάντησης δεν είναι κατανοητή προς το παρόν.
Κύριος τρόπος προφύλαξης είναι η τήρηση των γενικών κανόνων υγιεινής, το πλύσιμο των χεριών και η αποφυγή συγχρωτισμού με πάσχοντες.
Παραρρινοκολπίτιδες
Οι παραρρίνιοι κόλποι είναι κοιλότητες γύρω από τη μύτη . Εκεί μπορεί να προκληθούν φλεγμονές, οξείες ή υποτροπιάζουσες. Συχνότερη είναι η ιγμορίτιδα, μπορεί ωστόσο να προσβληθούν τόσο οι μετωπιαίοι κόλποι όσο οι ηθμοειδείς κυψέλες και ο σφηνοειδής κόλπος. Οι παραρρίνιοι κόλποι κατά κανόνα είναι στείροι μικροβίων και η επιμόλυνσή τους γίνεται από μικρόβια της χλωρίδας της μύτης και του στόματος, συνήθως σε συνθήκες συσσώρευσης εκκρίσεων. Οι κυριότεροι μικροοργανισμοί που συμμετέχουν είναι ο πνευμονιόκοκκος, ο αιμόφιλος, ο στρεπτόκοκκος και τα αναερόβια. Ο πόνος στο πρόσωπο που χειροτερεύει στην επίκυψη, πυώδης δύσοσμη έκκριση, κεφαλαλγία με ή χωρίς πυρετό είναι οι κύριες εκδηλώσεις.
Κυριότερη επιπλοκή είναι η επέκταση της φλεγμονής που μπορεί να προκαλέσει αποστήματα και μηνιγγίτιδα. Η διάγνωση γίνεται ακτινολογικά ή ακόμη καλύτερα με ρινοσκόπηση. Η θεραπεία περιλαμβάνει αντιβιοτικά, κυρίως β-λακταμικά ή κλινδαμυκίνη για τουλάχιστον δυο εβδομάδες.
Ωτίτιδα
Είναι οξεία ή χρόνια φλεγμονή του μέσου ωτός και συμβαίνει όχι πολύ συχνά στην ενήλικη ζωή. Συχνότερα αίτια είναι ο πνευμονιόκοκκος, ο αιμόφιλος και ο σταφυλόκοκκος. Εκδηλώνεται ως ωταλγία με συνοδό πυρετό. Η θεραπεία περιλαμβάνει αντιβιοτικά.
Φαρυγγίτιδα, αμυγδαλίτιδα
Προκαλείται από μία ετερογενή ομάδα που περιλαμβάνει ιούς και μικρόβια. Ο β αιμολυτικός στρεπτόκοκκος είναι το συχνότερο αίτιο και καλύπτει το 15% των περιπτώσεων. Αρκετά συχνά είναι M. catarrhalis, οι ρινοϊοί, οι κοροναϊοί, οι αδενοϊοί, ο ιός της λοιμώδους μονοπυρηνώσεως, ο έρπης, τα αναερόβια. Η μετάδοση της νόσου γίνεται συνήθως μετά από συχνή επαφή με τον πάσχοντα. Η μεγαλύτερη συχνότητα των λοιμώξεων από στρεπτόκοκκο και κοροναϊούς είναι η περίοδος μεταξύ χειμώνα και άνοιξης, ενώ από τους ρινοϊούς προκαλούνται το φθινόπωρο και την άνοιξη.
Η συνήθης εικόνα της μικροβιακής φαρυγγίτιδας είναι έντονη, φλεγμονώδης διήθηση με πύον και ενδεχομένως αιμορραγικά στοιχεία. Στην διφθερίτιδα υπάρχουν ινώδεις ψευδομεμβράνες με νεκρωτικό επιθήλιο, ενώ στις ιογενείς υπάρχουν μεμβράνες, υπεραιμία χωρίς πύον. Πυρετός τραχηλική αδενίτιδα είναι εκδηλώσεις χωρίς ειδική διαγνωστική αξία. Λιγότερο συχνές είναι η κυνάγχη Vincent, η ερπητική κυνάγχη.
Η διάκριση της στρεπτοκοκκικής από τις ιογενείς είναι ουσιώδης, με σκοπό να χορηγηθεί ή όχι αντιβιοτική αγωγή. Η εξέταση εκλογής είναι η δοκιμασία ανίχνευσης του στρεπτοκοκκικού αντιγόνου (strep test).
Θεραπεία εκλογής στην στρεπτοκοκκική φαρυγγίτιδα είναι τα αντιβιοτικά και ειδικότερα τα β λακταμικά ή κλινδαμυκίνη. Σε περιαμυγδαλικό απόστημα η θεραπεία περιλαμβάνει και χειρουργική παροχέτευση. Ας σημειωθεί ότι η στρεπτοκοκκική φαρυγγίτιδα μπορεί να επιπλακεί με οξύ ρευματικό πυρετό και οξεία σπειραματονεφρίτιδα. Στις ιογενείς φαρυγγίτιδες η θεραπεία είναι συμπτωματική.
Προφύλαξη, εκτός από τα εμβόλια για τη διφθερίτιδα και τη γρίπη, δεν υπάρχει. Η αμυγδαλεκτομή ως συστηματική μέθοδος πρόληψης δεν συνιστάται.
Επιγλωτίτιδα
Πρόκειται για φλεγμονή της επιγλωττίδας που εξελίσσεται ταχέως και συνοδεύεται από οίδημα. Αυτό σπάνια μπορεί να προκαλέσει απόφραξη της αναπνευστικής οδού. Μπορεί να αφορά κυρίως παιδιά, ωστόσο εκδηλώνεται σε κάθε ηλικία. Η νόσος εκδηλώνεται με πυρετό, δυσκαταποσία, σιελόρροια, δυσφωνία ή αφωνία. Συχνότερα αίτια είναι ιοί, αλλά σε 15% των περιπτώσεων αίτια είναι ο πυογόνος στρεπτόκοκκος και η Moraxella catarrhalis. Επειδή δεν είναι εύκολο να διευκρινισθεί αν το αίτιο είναι κάποιο μικρόβιο, συνήθως χορηγούνται αντιβιοτικά.
Διαφορές μεταξύ της γρίππης και του κρυολογήματος
Κρυώσατε ή πάθατε γρίππη; Εάν έχετε πυρετό αυτό τι σημαίνει; Πότε πονάει ο λαιμός; Στο κρυολόγημα ή στη γρίππη; Τους χειμερινούς μήνες ιδιαίτερα σχεδόν όλοι μας έχουμε προσβληθεί από γρίππη η κρυολόγημα. Τι έχουμε όμως ακριβώς από τι πάσχουμε είναι γρίππη ή κρυολόγημα: Υπάρχουν διαφορές; Είναι διαφορετικές νοσολογικές οντότητες; Ποιες είναι οι διαφορές και οι ομοιότητες ανάμεσα σε γρίππη και κρυολόγημα;
Αρχικά και οι δύο αποτελούν ιογενείς λοιμώξεις του οργανισμού που παρουσιάζονται κυρίως τους χειμερινούς μήνες και επηρε"αζουν συνήθως το ανώτερο αναπνευστικό σύστημα. Προκαλούνται όμως από διαφορετικές ομάδες ιών
Η γρίππη είναι εμπύρετος πολύ μεταδοτική νόσος και χαρακτηρίζεται από εκδηλώσεις του αναπνευστικού συστήματος και έντονα γενικά φαινόμενα.
Στην γρίππη τα συμπτώματα ( έντονος πονοκέφαλος, ρίγος και κακουχία, πόνος στο φάρυγγα, βήχας και μάλιστα βήχας παραγωγικός, δηλαδή με απόχρεμψη (με φλέματα), συνάχι, γενική κακουχία, αρθραλγίες, μυαλγίες.) είναι πιο έντονα σε σχέση με το κρυολόγημα.
Την γρίππη προκαλεί ο ιός της γρίππης. Υπάρχουν τρεις αντιγονικοί τύποι του ιού. Ο τύπος Α, ο τύπος Β και ο τύπος C. Οι ιοί της γρίππης αλλάζουν συχνά λόγω μεταλλάξεων. Για την ιογενή γρίππη υπάρχουν ή μπορούν να κατασκευασθούν εμβόλια
Για το κρυολόγημα δεν υπάρχει εμβόλιο για πρόληψη διότι ο αριθμός των ιών που το προκαλούν είναι πέραν των 200. Για τη γρίππη υπάρχει εμβόλιο διότι ο αριθμός των ιών που την προκαλούν είναι πολύ μικρότερος όπως είπαμε.
Ο ασθενής που πάσχει από γρίππη παρουσιάζει πυρετό ενώ ο ασθενής με κρυολόγημα όχι.
Το κρυολόγημα σχεδόν ποτέ δεν εξελίσσεται σε κάτι σοβαρότερο ενώ στην γρίππη μπορεί να έχουμε εξέλιξη και φοβόμαστε κυρίως τις οι επιπλοκές της γρίππης όπως είναι η περικαρδίτιδα, η πνευμονία, η μηνιγγοεγκεφαλίτιδα, η διάχυτος ενδοαγγειακή πήξη. Αυτά μπορούν να προκαλέσουν το θάνατο, κυρίως όμως επιπλοκές έχουμε στον ευπαθή πληθυσμό, δηλαδή στα άτομα που πάσχουν από καρδιακά προβλήματα, από αναπνευστικά προβλήματα, στους πολύ ηλικιωμένους αρρώστους, σε αρρώστους που πάσχουν από παθήσεις που προκαλούν ελάττωση του ανοσοποιητικού συστήματος
Στο κρυολόγημα δεν υπάρχει μια ειδική θεραπεία. Συνήθως χορηγούμε αντιβηχικά και παυσίπονα. Δε χρειάζεται η γρίππη αντιβίωση. Επειδή το αίτιο του κρυολογήματος είναι ιός, τα αντιβιοτικά δε σκοτώνουν τον ιό. Πολλοί άρρωστοι, μόλις κρυολογήσουν ή γριπωθούν παίρνουν αντιβίωση. Αυτό είναι λάθος. Η γρίππη και το κρυολόγημα δε χρειάζονται αντιβιοτικά.
Για τη γρίππη υπάρχουν φάρμακα που είναι ενεργά για την καταπολέμηση του ιού όπως η οσελταμιβίρη και η ζαναμιβίρη. Για το κρυολόγημα δεν υπάρχουν φάρμακα που εξουδετερώνουν τους διάφορους ιούς που το προκαλούν και έτσι η θεραπεία είναι ανακουφιστική και υποστηρικτική.
Επίσης και στις δύο περιπτώσεις χορηγούμε άφθονα υγρά και βιταμίνη C.
Μπουκωμένη μύτη - Καταρροή - Συνάχι
Το συνάχι είναι μια ενοχλητική κατάσταση που χαρακτηρίζεται από «μπούκωμα» και καταρροή. Μπορεί να συνοδεύεται και από άλλα συμπτώματα (τσούξιμο, γαργάλημα, φαγούρα στη μύτη, φτέρνισμα, πυρετό, ενοχλήσεις στα αφτιά) και οφείλεται κυρίως είτε σε κοινό κρυολόγημα (ιογενής ρινίτιδα) είτε σε αλλεργική ρινίτιδα.
Το συνάχι επειδή ο ασθενής αναγκάζεται να αναπνέει μόνο από το στόμα, μπορεί να προκαλέσει προβλήματα στο ανώτερο αναπνευστικό σύστημα, όπως π.χ. ξηροστομία ή σκάσιμο των χειλιών, ενώ δεν είναι σπάνιο να οδηγήσει και σε φλεγμονή των ιγμορίων (ιγμορίτιδα).
Μια βουλωμένη μύτη συνήθως προκαλείται από έναν ιό ή βακτήρια.
• Κοινό κρυολόγημα
• γρίππη
• Παραρρινοκολπίτιδα (ιγμορίτιδα)
Η ρινική συμφόρηση τυπικά γίνεται καλά από μόνη της μέσα σε μία εβδομάδα.
Η ρινική απόφραξη μπορεί επίσης να προκληθεί από:
• Αλλεργική ρινίτιδα
• Τη χρήση κάποιων ρινικών σπρέι ή σταγόνων για περισσότερες από 3 ημέρες (μπορεί να επιδεινώσουν τη συμφόρηση λόγω εθισμού)
• Ρινικούς πολύποδες
• Ινοκυστική νόσο
• Αγγειοκινητική ρινίτιδα
Η διαφορά ανάμεσα στις λοιμώξεις της ανωτέραςς αναπνευστικής οδού βασίζεται κυρίως στην περιοχή εμφάνισης των συμπτωμάτων.
Το κοινό κρυολόγημα προσβάλλει κυρίως τη μύτη,
η φαρυγγίτιδα το λαιμό και
η βρογχίτιδα τους πνεύμονες.
Η αλλεργική ρινίτιδα χαρακτηρίζεται από πτάρνισμα, ρινική συμφόρηση και από έκκριση βλέννας.
Το κοινό κρυολόγημα χαρακτηρίζεται συχνά ως φλεγμονή της μύτης, ενώ μπορεί να προκαλέσει ως ένα βαθμό φλεγμονή και στο λαιμό.
Το κοινό κρυολόγημα προκαλεί συνάχι, δακρύρροια («τρέχουν» τα μάτια και η μύτη), πονόλαιμο, βήχα και χαμηλό πυρετό (κάτω από 38).
Η γρίππη είναι κάτι εντελώς διαφορετικό, διότι προκαλεί πολύ βαρύτερο και σοβαρότερο σύνδρομο, με πολύ υψηλό πυρετό (μπορεί να φτάσει και το 40) και έντονες μυαλγίες.
Η γρίππη είναι επίφοβη γιατί κάνει πολύ εύκολα επιπλοκές (βαριές πνευμονίες), και προκαλεί πολλούς θανάτους, ενώ το κρυολόγημα κανέναν.
Στη γρίππη έχουμε λιγότερο συνάχι, αλλά περισσότερη κακουχία και συχνά υψηλό πυρετό, βήχα και μερικές φορές δύσπνοια. Οι ενοχλήσεις της γρίππης έχουν μεγαλύτερη διάρκεια (μπορεί να κρατήσουν εφτά με δέκα ημέρες), σε αντίθεση με το κοινό κρυολόγημα, που είναι μια πάθηση ολίγων ημερών (μέχρι και τρεις ημέρες). Η γρίππη χρειάζεται προσοχή, γιατί συγκαταλέγεται, μαζί με την πνευμονία, στα δέκα συχνότερα αίτια θανάτου στο δυτικό κόσμο.
Ο κρύος καιρός ευνοεί συνήθως λοιμώξεις του ανώτερου αναπνευστικού συστήματος (μύτη, φάρυγγας, ιγμόρεια). Οι ειδικοί εκτιμούν ότι μέχρι τα 75 μας χρόνια θα περάσουμε 200-250 κρυολογήματα κατά μέσο όρο.
Οι ενήλικες εκδηλώνουν λοίμωξη του αναπνευστικού από καμία έως έξι φορές τον χρόνο και κατά μέσο όρο 3 φορές τον χρόνο, ενώ τα παιδιά 6-8 φορές ή έως και 12 φορές τον χρόνο.
Σε περισσότερες από οκτώ στις δέκα περιπτώσεις πρόκειται για κοινό κρυολόγημα, αυτό που στην καθομιλουμένη αποκαλούμε «ίωση».
Το κοινό κρυολόγημα προκαλείται συνήθως από ρινοϊούς και είναι πιο μεταδοτικό τις 3 πρώτες μέρες των συμπτωμάτων. Μετά το πέρας των 3 ημερών η μεταδοτικότητά του μειώνεται κατά πολύ.
Θεραπεία
Όταν κάποιος έχει οξύ συνάχι και τα μάτια του «τρέχουν», πάσχει από ίωση. Συνεπώς δεν χρειάζεται αντιβιοτικό αλλά απλώς να φυσά συχνά τη μύτη του για να την καθαρίζει από τις εκκρίσεις και να πλένει τα χέρια σου για να μην κολλήσει τους άλλους.
Οξύ συνάχι είναι, όταν επί τρεις μέρες «τρέχει νερό» η μύτη ενώ την τέταρτη «μπουκώνει» για μία-δυο μέρες και μετά αρχίζει να περνάει. Αν από την πέμπτη μέρα παρουσιασθούν πυώδεις εκκρίσεις (κίτρινες μύξες) και επιμείνουν για 7-10 μέρες, πιθανώς έχει παρουσιαστεί ως επιπλοκή ιγμορίτιδα, που θα χρειαστεί αντιβιοτικό.
Τα φάρμακα που δεν απαιτούν ιατρική συνταγή μπορεί να βοηθήσουν μια συμφορημένη μύτη και να διευκολύνουν την αναπνοή.
• Τα αποσυμφορητικά συσπούν (συρρικνώνουν) τα αιμοφόρα αγγεία του βλεννογόνου της μύτης. Τα φάρμακα αυτά ανακουφίζουν μόνο από τη συμφόρηση, όχι όμως τη ρινόρροια ή άλλα συμπτώματα. Τα αποσυμφορητικά ρινικά σπρέι και σταγόνες δεν θα πρέπει να χρησιμοποιούνται για περισσότερο από 3 ημέρες, καθώς μετά από αυτό το διάστημα μπορεί να επιδεινώσουν τη συμφόρηση λόγω εθισμού (φαρμακευτική ρινίτιδα).
• Τα αντισταμινικά μπορούν να μειώσουν το ποσό της βλέννας. Χρειάζεται όμως ιδιαίτερη προσοχή, καθώς κάποια αντισταμινικά προκαλούν υπνηλία.
Τα φάρμακα αυτά δεν αντιμετωπίζουν την υποκείμενη πάθηση αλλά το σύμπτωμα.
Τα φάρμακα δεν είναι ο μόνος τρόπος για να ανακουφίσετε μια βουλωμένη μύτη ή τη ρινόρροια.
Συχνά τα διαλύματα φυσιολογικού ορού είναι καλύτερα.
Δοκιμάστε τα ακόλουθα βήματα για να αραιώσετε τη βλέννα, γεγονός που μπορεί να σας βοηθήσει να αναπνέετε ευκολότερα και να επαναφέρετε τις ρινικές εκκρίσεις στο φυσιολογικό:
• Χρησιμοποιείστε ήπια ρινικά σπρέι φυσιολογικού ορού.
• Αυξήστε την υγρασία στον αέρα με ένα υγραντήρα.
• Πιείτε περισσότερα υγρά. Το ζεστό τσάι, ο ζωμός ή η κοτόσουπα μπορούν να βοηθήσουν ιδιαιτέρως.
Η συμφόρηση είναι συνήθως χειρότερη όταν είστε ξαπλωμένοι. Μείνετε όρθιοι ή τουλάχιστον ανυψώστε το κεφάλι.
Τα φαρμακεία πωλούν αυτοκόλλητα που τοποθετούνται στη μύτη. Αυτά βοηθούν στη διεύρυνση των ρουθουνιών, κάνοντας την αναπνοή ευκολότερη.
Tέλος ο Ευκάλυπτος ή Eucalyptus globulus είναι γνωστός για τις ευεργετικές του ιδιότητες στο αναπνευστικό σύστημα γιατί διευκολύνει και απελευθερώνει την αναπνοή. Προστατεύει από ασθενείς ιούς, ενδυναμώνει το ανοσοποιητικό σύστημα και δρα ως γενετικό τονωτικό.
ΠΡΟΣΟΧΗ
Πρέπει να πάτε σε γιατρό, όταν:
για 3η-4η μέρα έχετε ακόμα πυρετό (πάνω από 38,5),
έχετε γίνει καλά αλλά σε δύο μέρες ξαναπαρουσιάζετε πυρετό,
ενώ ο πυρετός είναι χαμηλός ή είστε απύρετος, και ξαφνικά παρουσιάζετε υψηλό πυρετό.
Τα βότανα
Το αν μπορούμε να αντιμετωπίσουμε το κοινό κρυολόγημα, ή τη γρίππη χωρίς φάρμακα, ή αν μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τα βότανα ως εναλλακτική λύση, αυτό θα το κρίνει μόνο ο γιατρός, διότι η χρήση των βοτάνων δεν υποκαθιστά καμία φαρμακευτική αγωγή και η χρήση τους πρέπει να γίνεται με προσοχή, αφού αλόγιστη κατανάλωση μπορεί να επιφέρει αντίθετα από τα επιδιωκόμενα αποτελέσματα, ακόμη δε και βλάβη της υγείας μας.
Ως αντιγριππικά θεωρούνται αρκετά βότανα, παρακάτω όμως σας παρουσιάζουμε τα συνηθέστερα και αυτά που εύκολα μπορείτε να προμηθευτείτε και να ετοιμάσετε για χρήση. Οι πληροφορίες αυτές είναι καθαρά ενδεικτικές και δεν αποτελούν προτροπή για χρήση ή ιατρική συνταγή.
Χαμομήλι: Από τα πιο αγαπημένα βότανα, το βρίσκουμε παντού στην Ελλάδα. Εκτός από τις υπόλοιπες ευεργετικές του ιδιότητες (αντιβακτηριδιακό, χαλαρωτικό, δυσκοιλιότητα κλπ) είναι εξαιρετικό κατά του κρυολογήματος και του πονόλαιμου. Βράστε σε νερό τα άνθη του χαμομηλιού, σουρώστε και πιείτε το αφέψημα.
Τσάι: Όπως και το χαμομήλι χρησιμοποιείται συχνότατα στις περιπτώσεις της γρίπης και του κρυολογήματος. Σε βραστό νερό ρίχνουμε μαύρο τσάι ή τσάι του βουνού ή ότι άλλο τσάι επιθυμούμε (πράσινο, λευκό κλπ), το σουρώνουμε και πίνουμε. Αν θέλουμε προσθέτουμε και μέλι για να μαλακώσει περισσότερο ο λαιμός μας.
Ευκάλυπτος: Ηρεμεί απαλύνει το βήχα και καταπραΰνει τον πονόλαιμο και τα συμπτώματα της δύσπνοιας και του πυρετού. Βράστε ένα φλιτζάνι νερό με λίγα (2-3) φύλλα ευκαλύπτου. Αφήστε το λίγο και σουρώστε το. Πιείτε το ζεστό ή κρύο και αν θέλετε προσθέσετε λεμόνι και μέλι.
Επίσης για το κρυολόγημα, ρίξτε φύλλα ευκαλύπτου σε νερό που βράζει, κατεβάσετε την κατσαρόλα από τη φωτιά και εισπνεύστε τους ατμούς, έχοντας το κεφάλι σας πάνω από την κατσαρόλα.
Θυμάρι: Αυτό το φυτό με τις εξαιρετικές ιδιότητες μπορεί να έχει προληπτική δράση κατά της γρίπης και των ενοχλητικών συμπτωμάτων της όπως ο βήχας, καταρροή κλπ. Μπορούμε να πιούμε ρόφημα θυμαριού για να καταπραΰνουμε τον πονόλαιμο, τον βήχα και την βρογχίτιδα. Σε ένα μπρίκι βράζουμε νερό με μια κουταλιά θυμάρι. Σουρώνουμε και πίνουμε, προσθέτοντας αν θέλουμε μέλι.
Μέντα: Καταπολεμά δραστικά το συνάχι, βήχα, βρογχίτιδα, πονόλαιμο και τη γρίπη. Σε μισό λίτρο νερό περίπου βράζουμε μερικά φύλλα μέντας και αφού το σουρώσουμε πίνουμε το αφέψημα.
Δίκταμος ή έρωντας: Από τα αγαπημένα βότανα των Κρητικών. Εκτός των πολλών άλλων ευεργετικών του ιδιοτήτων του (επουλωτικό πληγών, αντισπασμωδικό, καταπραϋντικό κλπ), το ρόφημα του έρωντα είναι ιδανικό για το συνάχι και τον πονόλαιμο
Φασκόμηλο: Βότανο με έντονη οσμή και γεύση. Εκτός των άλλων χρήσιμων ιδιοτήτων του το αφέψημα του φασκόμηλου χρησιμοποιείται εναντίον του κρυολογήματος και για να καταπραΰνει τα ενοχλητικά συμπτώματα της φαρυγγίτιδας.
Σκόρδο: Για όσους αντέχουν τη μυρωδιά του, είναι ιδανικό για την ενίσχυση του οργανισμού, την καταπολέμηση των λοιμώξεων και της γρίπης, αφού θεωρείται ισχυρό φυσικό αντιβιοτικό.
Κρεμμύδι: O χυμός από κρεμμύδι που έχουμε στύψει σε αποχυμωτή, είναι αποτελεσματικό αποχρεμπτικό, ενώ έχει και ισχυρή αντιφλεγμονώδη δράση.
Μέλι με Λεμόνι: Πίνουμε καθημερινά χυμό από δύο φρέσκα λεμόνια, όπου έχουμε προσθέσει και δύο κουταλιές μέλι και λίγη κανέλλα.
Ρακόμελο: Το ρακόμελο είναι ένα ποτό φτιαγμένο απο ρακή (τσικουδιά) και μέλι. Ανάλογα με τις προτιμήσεις, μπορούν να προστεθούν, διαφορα βότανα (φασκόμηλο κλπ) ή μπαχαρικά όπως κανέλα και γαρίφαλο. Πιείτε το ζεστό για να σας ανακουφίσει απο τα εκνευριστικά συμπτώματα του κρυολογήματος και της γρίπης. Ιδανικό γοα τον βήχα και το συνάχι. Προσοχή όμως, το πολύ μεθάει.
Η βιταμίνη C: Η βιταμίνη C μπορεί να θωρακίσει τον οργανισμό την εποχή που εξαπλώνεται η γρίπη. Τροφές που περιέχουν βιταμίνη C, είναι τα λεμόνια, τα πορτοκάλια, τα γκρέιπφρουτ, τα ακτινίδια, οι πιπεριές, ο κάρδαμος, οι φράουλες, ο ανανάς το λάχανο, το σέλινο.
Πηγές
- Λοιμώξεις ανώτερου αναπνευστικού σε ενήλικες, ΚΕΛΕΠΝΟ, Βασιλογιαννακόπουλος Αντώνης,Παθολόγος – Λοιμωξιολόγος, Διευθυντής Β΄ Παθολογικού Τμήματος, Νοσοκομείο Ερρίκος Ντυνάν
- Διαφορές μεταξύ της γρίππης και του κοινού κρυολογήματος, Iatropedia
- Μπουκωμένη μύτη - Καταρροή - Συνάχι, Κωνσταντίνος Λούβρος,Ιατρικά Νέα
- Βότανα και γιατροσόφια για τη γρίπη, το συνάχι, το κρυολόγημα, Λαϊκή Θεραπευτική Παράδοση
Το θέμα αποτελεί ενημέρωση και δεν αποτελεί συνταγή. Συμβουλευτείτε τον γιατρό σας
Ιογενείς λοιμώξεις του ανώτερου απνευστικού
Δημοσίευση σχολίου